Het leven uit een dag

Stel je voor, je leeft in een wereld waar het leven maar één dag is. Maar één keer ga je naar school, maar één keer krijg je met geluk een zonsopgang te zien, maar één keer ga je uit en maar één keer doe je de liefdesdaad. De liefdesdaad is het keerpunt van je leven, daarna verschrompel je langzaam, je verliefdheid sterft weg en het tweede deel van je leven, en tevens het einde, is begonnen. Alles is heel bijzonder, maar ook ontastbaar voor een tweede keer.

Dit is het thema van de film "Het leven uit een dag" van Mark de Cloe, naar het gelijknamige boek van A.F.Th van der Heijden. Het verhaal gaat over Bennie (Matthijs van de Sande Bakhuyzen) en Gini (Lois Dols de Jong) die verliefd raken en de liefdesdaad begaan. In plaats van dat de liefde afsterft, wordt hij misschien nog wel heviger. De enige manier om samen te blijven en samen te "genieten" is afzakken naar de hel. In de hel volgen de dagen elkaar immers op: elke dag is weer hetzelfde, tot in de oneinigheid. De hemel echter, is een minuscuul moment van totale gelukkigheid. Bennie en Gini weten het wel, zij willen elkaar tot in het eeuwige.
Om in de hel te komen moeten ze iets vreselijk laaghartigs doen: een moord op de mysterieuze blinde dronkenlap (mooie rol van Tygo Gernandt). Beide komen ze voor de rechtbank en worden veroordeeld tot electrocutatie. Ondertussen krijgen ze ook nog hun Bennie junior, maar die blijft in "de wereld uit een dag".

Als ze echter beide in de hel belanden, komen ze op een ander tijdstip aan. Ze zijn elkaar kwijt en dan begint er een lange zoektocht. Geven ze het op, gaan ze met vele anderen naar bed of zijn ze toch gedwongen om elkaar te vinden? Allemaal eigenlijk. Bennie wordt een escortboy en Gini gaat van de ene jongen naar de andere, maar toch zijn ze steeds zoekende naar hun liefde, de liefde waarvoor ze dit hebben gedaan.

Het is een sterk verhaal dat mooi in beeld wordt gebracht door het dubbele beeld. Als Bennie en Gini van elkaar worden gescheiden splijt het beeld in tweeën. We volgen hen allebei tegelijk. Ik dacht dat dit niet fijn zou zijn, maar het is goed op elkaar afgestemd en mooi te volgen. We zien dat ze elkaar steeds mislopen en dat ze allebei toch genieten van de mooie luchten en de maan.
In de film is veel gedaan met licht. De kleuren zijn over het algemeen flets in de hel. Soms is het beeld een beetje overbelicht, soms weer wazig en ook vaak donker. Af en toe zien we beelden van mooie luchten, manen en water: dit alles is natuurlijk heel bijzonder voor ons stel.

De acteerkunsten zijn wisselend. De wanhopige blikken en emoties zijn goed af te lezen, vooral in de zwijgzame scenes waarin ze door de stad rennen op zoek naar elkaar. Soms komt het er echter vrij geforceerd uit, een beetje vlak en ingestudeerd. Tygo Gernandt speelt weer een mooie rol met blauwe lenzen en af en toe een rare strompeling.

Al met al vond ik het een mooie, zeer ontroerende film. De beeldkwaliteiten zijn top en het verhaal zet je echt aan het denken. Tijdens hun zoektocht worden Gini en Bennie allebei geconfronteerd met de vraag of echte liefde wel bestaat.. Inderdaad is er wel echte liefde? In de wereld uit een dag wel, want dan heb je slechts tijd voor een liefde. Maar in de hel (ofwel onze wereld) volgen de dagen elkaar op en ontstaat er verveling. Overleeft de liefde daar dan wel? Was het de goede keuze??